Ел иҫә тыуған яғымдан,

Тыуған ауылым Арыйҙан,

Ҡасан ҡайтып етермен икән.

Атайым салғы тапауын,

Әсәйем ҡоймаҡ ҡойоуын,

Күңелем өҙөлөп һағынған.

Ҡушымта:

Һаумы атай,

Һаумы әсәй,

Мине һеҙҙе һағындым тиеп,

Урамға мин килеп керәм.

Йөрәк күкрәгемә һыймай,

Осрашыу һорап тулай,

Ҡәҙерләлерем менән.

Әсәйемдең йомшаҡ ҡулдары,

Башымдан һыйпай һөйгәне

Ауыр мәлдәрҙә дауа.

Атайымдың һәр һүҙенә,

Алтынға тиң кәңәшенә,

Мин һәр ваҡыт мохтаж бала.