— Алты егет бергә килгән,
Инһендәрме, еңгәкәй?
Яусыларға килгән микән,
Береһе бигерәк бәләкәй.

— Алтыһы алмаҫ, береһе алыр,
Бәләкәйен керетмә.
Бишеһенән береһен һайла,
Ҡалған дүртен йөрөтмә.

Байғужаның бисәһе бар,
Һайлап торма уныһын.
Сурағолда бисә тормай,
Һайлаһаң — хур булырһың.

— Сәлихйәнен һайлар инем,
Аты ла юҡ йөрөргә.

Киске кейәүем тимәһәң,

Төҫө лә юҡ күрергә!
Иштуғаны иш булалмай,
Күңелем төшмәй Хәйҙәргә.
Инде, еңгәм, нишләйем һуң,
Берәү ҙә юҡ һайларға!

— Берәүһен дә оҡшатмаһаң,
Һайла шул бәләкәйен.
Үҙең ҡарап үҫтерерһең
Туп кеүек кейәүкәйең!